Topkapı'da Ramazan Bayramı

topkapıda ramazan bayramı topkapıda ramazan bayramına hep kış ve sonbahar mevsimlerinde denk geldim.. ufukta tüllenen sabahla başlardı topkapıda bayram.. orucu bitirebilmiş olmanın mutluluğu ve ramazandan ayrılmanın burukluğu ile kalkardım yataktan.. ve usul usul süzülürdüm fatma sultan camii sokaktan yukarı.. gazi ahmete ya da fatma sultan camine bayram namazını kılmak için.. 

o zamanlar bayramın, camide dağıtıldığını düşünürdüm.. evin erkekleri camiye gelir ve kendi ev halklarına ait bayramı alırlardı.. ardından da götürüp dağıtırlardı evde bu emanetleri.. tabii ki eve gitmeden önce illaki sırasıyla önce fırına gidilip bayramlaşmayı müteakiben sıcak ekmek, pastaneden ise dumanı tüten poğaçalar almak da ihmal edilmezdi.. yolda görüle eş dostla bayramlaşa bayramlaşa eve gelinir ve bir ay sonrasının ilk kahvaltı sofrasına oturulurdu.. tek kanallı tv de mutlaka barış manço abimizden "bugün bayram erken kalkın çocuklar" adlı neşeli ama bir o kadar da buruk şarkısı dinlenirdi o zamanki klip benzeri görüntüler eşliğinde.. 

sonra en güzel tarafı başlardı, bayramın.. harçlık toplamak.. para veren o zaman da "makul büyükler" arasındaydı ama şeker, çikolata, mendil verenlerde küçümsenmezdi ?! ve şimdikilerin yaptığı gibi çikolatalar apartman merdivenlerine atılmazdı.. değerliydi çünkü bir çikolata, bir şeker bu kadar bol değildi.. neyse akabinde hemen eldeki paranın üçte biriyle suatların evinin ilerisindeki yaşlı bakkaldan (adını unuttum, umarım beni affeder) çatapat, torpil, kızkaçıran alınırdı ve itinayla patlatılırdı, kızan, sinirlenen büyüklere inat.. harçlığın geri kalan 1/3 ü mehmet ve/veya kazım bakkalın hakkıydı; tabi kıvır zıvır yiyecek içecekler karşılığında.. geri kalan para ise lunaparkta tüketilir ve aktifte sıfır liraya karşılık pasifteki milyonlarca mutluluk ile bayram sona ererdi...