ananemin bilgeliği

şimdilerde çok bilgi var günlük.. big data dedikleri şey yani.. böylesi ıspanaklı ifadelerle tezyin ediyorlar abidik gubidik işleri.. big data boş data aslında.. ya da kafa karıştırıcı data en azından.. ve bu en çok da sağlık sektöründe ve yeme içme konusunda tezahür ediyor.. dedikleri ile amel edilmesi oldukça güç.. bi yumurta tehlikeli diyorlar bi en önemli gıda.. tereyağı bazen zehir oluyor bazense hayat iksiri.. meyve kötüleniyor.. hele baklava hele tatlı hele ekmek hepsi yasaklanıyor çoğu kez.. 

ve işte tam da bu esnada eski insanların bilgeliği aklıma geliyor ve onların en son temsilcisi 6 yıl önce bugün ebediyete uğurladığımız ananemi hatırlıyorum.. hayatı boyunca kronik bir rahatsızlığı –romatizma hariç- olmadan yaşayan kısmetli kişilerden.. onunla çok vakit geçirmiş biri olarak gözlemlerim neticesinde bu durumun tek kelimeyle özetlenebileceğine kani oldum: ölçülülük.. evet ananem hiç öyle diyet falan yapmazdı, abidik gubidik uzmanlara pirim vermezdi.. hata o tür açıklamalar karşısında patentli tepkisini gösterir ve "deli bunlar be” derdi.. buna karşılık hep ölçülü olmaya dikkat ederdi.. ben hiç onun ağzında şunu yeme bunu yeme diye bir şey duymadım açıkçası.. meyvesini de yerdi tatlısını da –zaten tatlı yemeyen birisinin o muhteşem şekerpareleri yapması da pek mümkün olmazdı-; ekmek de yerdi, hamur işi de severdi.. ama hep ölçülü davranırdı.. ölçülü olmayı tavsiye ederdi.. yine erken uyanması da bu bağlamda değerlendirilebilir diye düşünüyorum.. 

eskinin kadim bilgeliği karşısında internet çağının ki bir malumatfuruşluktan ibaret bence.. bilge insanları tanımak ve onlarla vakit geçirme şansına ermek ise bambaşka bir ayrıcalık diye düşünüyorum.. ve bu bağlamda ananemle uzun yıllar geçirmiş olmaktan ve bir çok deyimi, gerçek mevsim/takvim bilgisini olduğu gibi yeme içmeyi de kendisinden öğrenmiş biri olarak kendimi bu zümreden addediyorum.. tüm öğrettiklerin için teşekkürler anane, Allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun.. anılarımızda sen daima bizlerlesin…