dr. cem çetin

bir akşam üstünü düşünüyorum şimdi.. sen işten geliyorsun.. gene elinde torbalar.. yorgun.. malta çarşısından bu yana.. bize fatihten esintiler getirerekten .. ve ben sokakta oynuyorum kahalbaşı sokakta .. hava ağır, gri bir rengi var gökyüzünün bir aralık ayı olmalı.. iyice üşümüşüm.. ya da bir pazar gününü anımsıyorum.. öğle namazından hemen sonra.. bu kez eminmolla sokakta yız.. ve sen her pazar günkü rutinine uygun şekilde cami çıkışı bize geliyorsun.. cebinde dido çikolatası var..  tüm sokaklarıyla topkapı, tüm mahalleleriyle fatih.. hep senle bezeliydi sanki.. senin bir izin vardı.. küçük dükkanının olduğu akdeniz caddesi nde ya da hemen berisindeki akşemsettin caddesi nde ve illaki bu caddenin başındaki mimarsinan mescidinde.. kokun sinmiş adeta.. her köşe başında karşıma çıkacaksın sanıyorum..  sonra hep anlattığın hayat hikayen canlanıyor gözümde.. çektiğin çileler.. zor yıllar.. annenin ölümüyle duyduğun hüzün .. hepsi kafama işlenmiş sanki..  ne kadar da ...

hatıralar ormanı gibi kafamın içi.. her tarafında sen her tarafında İstanbul.. sen ve İstanbul aynı gibi.. anılar bir harman olur yine mısır çarşısında.. ve kurukahveci Mehmet efendiye açılan kapıda iyice somutlaşır bir heykel olur.. yaşanan o güzel günler ve illaki akşamüzeri.. senin en sevdiğin ve benim senden dolayı sevdiğim.. sence sevdiğim.. sen olarak sevdiğim.. sana benzeşerek sevdiğim.. sana benzemesiyle sevdiğim.. seninle sevdiğim..  benim için ikindi vardı önceleri .. sonra daha geç oldu daha ahir.. akşamüzeri oldu her şey bir anda .. döküldü yeni caminin minaresinden.. aktı bizanstan gelen bir sel gibi.. afakı sardı sarmaladı zaman içinde zaman.. illaki akşam vaktinde.. illaki hatıranla dolu.. yaşarken böyle düşünmemiştim.. bir gün gelip de bunların anı olacağını..hocahanı sokak.. hanımeli sokak.. ama illaki aşirefendi caddesi .. seni son gördüğüm yer.. belki bundan hep üzgün gelir bana bu cadde.. ankara caddesine çıkana kadar.. üzgün ve anlatacakları olan bir kadın gibi...