elveda ya şehr-i ramazan

e yine veda vakti geldi.. dünya ne kadar çabuk dönüyor, zaman ne kadar hızlı akıyor ve güzel şeyler ne de çabuk geçip gidiyor.. daha dün gibiydi, usulca, uyuyan çocuklarının saçlarını okşayan bir anne şefkatiyle, geldiğinde.. gülümseyerek girdin evlerimize.. yine beraberiz, geldim işte dedin.. ve sevindirdin bizleri, kırık kalplerimizi, mahzun gönüllerimizi.. arınma rüzgarları estirdin yüreklerimizde.. ve teenniyle hareket etme şuurunu üfledin kulaklarımıza.. sakin olun, sabredin ve "okuyun" dedin.. tıpkı Cebrail'in (AS) Efendimiz'e (SAV) sıkıca sarılıp dediği gibi.. biraz hasret mi kokuyordun? yoksa kayıplarımızı mı hatırlatıyordun? "geldik gidiyoruz işte kendi gönül penceremizden bir bakıp şu fani dünyaya" dedirtiyordun içten içe.. 

salgın hastalık yüzünden canlarla iftar yapamadığımızdan önceki zamanlar kadar bir arada karşılayamadık belki de.. seni sirkecide, sultanahmette temaşaya gelemedik mesela arkadaşlarla.. on yıldan fazladır süren geleneksel iç denetim birim iftarımızı yapamadık.. dedemle, teyzemlerle, halamlarla buluşamadık.. üniversitemizin şirin iftarında bir araya gelip altunizade kokusunu duyamadık.. kitap fuarları olmadı.. en önemlisi camiler kapalı olduğundan cemaatle teravih namazı kılamadık.. teyzeler, amcalar mukabelelerini tv karşısında yaptılar.. herkes tek başına, münferiden yaşadı kaldı sende.. seni tek başına idrak etmeye çalıştıysak da ne fayda ki tam olmadı.. çünkü kalabalık sofraları severdin hep.. bir araya gelişleri.. topluca okunan ezan sonrası amin deyişleri.. bunlar olmadı affet bizi.. gereği gibi ağırlayamadık bundan dolayı yutkunduk hüznümüzden.. ama sen yine de gülümsedin.. "bu da geçer ya hu" dedin.. ve şimdi elveda diyorsun, gene bırakıyorsun bizi.. tam alışmışken gölgene.. "benden bu kadar" diyorsun.. ve faniliğimizi ne de güzel hissettiriyorsun.. seni iyi ağırlayamadık ey aziz misafir.. ama seni sevdiğimizi bilmeni istedim ve onun için yazdım.. gene gel olur mu? gecikme.. on gün daha erken gel ve bizi böylece yine bul.. yine saçımızı okşa, sarıl bize ve yine yüzünde o hüzünlü gülümsemen olsun.. elveda demek istemiyorum sana...