bu kentte aşk: belki de...

kim bilir?
belki de bir akşam üstü çıkacaksın karşıma..

belki de içimde büyüttüğüm bir hayalsin..

belki de hiç olmadın ama ben hep seni varsaydım..

dolaştığım yerlerde senin de beni düşündüğünü düşünmek ne güzel ve ne güzel her köşenin ardından senin çıkacağın hayali.. aşkı bilemedim çünkü acelem vardı.. ya senin?. vaktin var mıydı?. çabuk çabuk yürürdün.. bitirmeliydin zamanı, tüketmeliydin.. emanet bir halin vardı.. kalbimin katlarında hoyratça dolaştığının farkında değildin aslında.. biraz zoraki bir sevdaydı belki benimkisi.. tanpınar'ın deyişiyle belki de "bu sevda biraz nadan"dı..  öyle olsun istemiştim işte o kadar.. fakat bu kadar basit değildi maalesef.. öyleyse bakışlarının anlamı neydi?. belki onlar da benim hüsnü kuruntumdu.. sana soracak olsam “yok öylesine” diyecektin.. ve gittin.. bir anda karardı sanki he yer ve anlamını yitirdi.. bunu sana yazmıyorum, sana da yazmıyorum.. ve arkadaşım senin tahmin etiğin kişiye de yazılmış bir yazı değil bu.. bu geleceğe yazılmış bir mektup.. oradaki kişiye.. hoyrat bir aşk sarhoşuna.. umarsızca bu satırları okuyan güzele.. belki de bir akşam üstü çıkacaksın karşıma…