müzik üzerine: klipleri sevmiyorum

kliplerin çoğunu sevmiyorum derdim, eğer 90 larda bizi kliple albümle tanıştıran şafak karamana ayıp olmayacak olsaydı.. şarkıyı canlı çekim seyretmeyi seviyorum.. şarkıcı canlı bir performans sergilemeli.. başarabilmeli ilgiyi üzerinde tutabilmeyi video klip yardımı olmadan.. ağzı, burnu biraz kaymalı.. zorlanmalı.. heyecanlanmalı.. şarkıdaki hissi, duyguyu verebilmeli insana.. yaşamalı.. bazen detone olmalı.. detone olmak da bir hak sonuçta.. detone olmalı ve sonra hemen kurtarmalı ritmi.. inişler çıkışlar olmalı teknolojinin stüdyoda gideremediği.. o yüzden youtube da genelde konser çekimlerini ya da performans çekimlerini izlemeyi seviyorum ve tavsiye ediyorum.. mesela canlı çekimlerde tavşanım bazen unutur şarkı sözlerini.. (ne kadar sevimli olur).. "so young" da hapşırır mesela ve bu yüzden kafasından gider şarkı sözleri.. "dont say you love me"de  söz uydurur.. bazen detone olur.. hiçbir şey olmasa zorlandığı yerlerde derin nefes alışları duyulur.. canlı yayınlarda bir de grup üyelerinin arasındaki iletişimi izlemek süperdir.. bu bazen kısacık bir bakış olur.. bazen bir dalga geçme.. bazen tehlikeli şakalaşmalar.. özetle canlı olsun kardeşim.. müzik de.. oyun da.. hayat ta.. tavırda.. eda da.. canlı capcanlı..