bu kentte aşk: unutmak için söylenen...

"Hatırlar mısın bilmem,

Yıllar geçti üstünden,
Yağmurlu bir akşamdı,
Söyledim sevgimi ben.

Belki yağmurdu bilmem,
Süzülen gözlerinden,
Utanmış kızarmıştın,
Kaçmıştın gözlerimden..."

habersizce geçip gittin sonra.. farkında olmadan.. kıyıları yalayıp geçen bir eski zaman vapuru gibi.. neşeyle ama umarsızca.. izlendiğini bilerek ama ka'le almayarak; bir çift gözdeki değerini, kalpteki yerini.. kavuran hasretini.. uzağa daha uzağa.. aşk söyletir.. söyleme desem de sana ayrılığı, dilim durmaz kendim söylerim.. beni bıraktı derim.. belki de demek isterim.. anlatması bile güzel, çünkü adın geçiyor her hikayede.. mutlu sonla bitmesi de şart değil üstelik.. sana kızmak, birinci mağdur tekil şahıs öfke kipiyle.. sonra kızdığına kızmak; belki utanmak.. sana kızılabilir mi? söyleten aşk mı? aşk senden bağımsız mı? belki duysan mazur da görürdün beni hani.. olur böyle şeyler derdin, kızmakta haklı.. bazen unutmak için söyleriz ya da söylemek için unuturuz.. ne demiş şair some dance to remember some dance to forget💔