öğretmenler gününüz kutlu olsun

tüm öğretmenlerimin ve hocalarımın öğretmenler gününü kutlarım ancak.. önce çok “özel birinin” öğretmenler gününü kutladıktan sonra...

topkapıda bir gün.. belki de ayırdında olduğum ilk gün.. topkapılı olduğumu anladığım gün okula başladığım ilk gündü.. mahallenin hudutlarını bu sefer derin bir bilinçlilikle aşarak, eminönü otobüslerinin son durağının arkasındaki kahvenin yanından kıvrılarak -duvarları çoğu şey gibi sarı renk boyalıydı ve belki de sarı benim için çocukluğumun rengidir- Topkapılı Mehmet Bey İlkokuluna gittik.. annemlerle.. aman o ne kalabalık ne kalabalık.. üstelik enteresan bir boyutu da var ki o da şu kalabalığın içinde bir çok kişiyi tanıyorum ama kalabalığın kendisi yine de ürkütüyordu beni.. sonra kalabalık taksim edildi.. her çocuk –ki, artık salt çocuk olmayıp öğrenci nitelemesini alan kişi- bir sevimli büyüğün ardından, o gözüme muhteşem görünen binadan içeriye giriyordu.. benim içinde bulunduğu grup da “biri”nin peşine takılıp, diğer gruplar gibi binaya dahil oldu.. işte o “biri” hayatıma ilk yön vereceklerden “biri”ydi: sevgili öğretmenim Günseli Çin 💓.. hatırlar mısınız öğretmenim bizi, küçük yavrularınızı peşinize takıp sınıfımıza ilk götürdüğünüz günü.. ve o günden bu güne sizin bilgeliğiniz, şefkatiniz ve yol göstericiliğiniz ışığında artarak devam eden sevgimizi.. 

öğretmenler gününüz kutlu olsun öğretmenim.. emekleriniz ödenmez.. her şey için sağ olun.. Allah yüzünüzü hep güldürsün..