fakat ne yazık ki sokak boştu....

fakat ne yazık ki sokak boştu....😔

şimdi böyle şarkılar yok..

söyleyenler de..

aranjmanların insanın içini ısıtan o doğallığını çok aradım sonraları.. hep nafile bir çabayla.. ve o beyefendi sanatçılar.. bambaşka bir dünyadan sesleniyorlardı bize adeta.. 

misal boş sokak şarkısı.. Fecri Ebcioğlu ne de hoş uydurmuş sözleri besteye.. inişler, çıkışlar; baslar tizler.. ve hatta basbaritonlar.. heybetli icralar diyorum ben bu tarza.. dik değil, duruş sahibi.. her köşe başında ağlayacak kadar rikkatli bir kalp sahibi.. ve kapanan pencereyle birlikte susan şarkının ta içimizden çalması.. hangimize böyle olmamıştır ki?.. ve ayrılık tema olarak öne çıkan.. hep ayrılık, kapılardan sızan ayrılık.. nostalji bir hastalık değil.. yaşamın soluklanma odaları..

ve şarkının dediği gibi;

"Gözlerim dolaştı bir bir bu yollarda

Aradım seni her köşebaşında

Kalbim ağlarken ah ne yazık ki

Belki de sen, sen başka kollarda

Kapandı pencerem, şarkım sustu

Artık o kalbimde çalıyordu

O eski hislerim tekrar coştu

Fakat ne yazık ki, sokak boştu

Gözlerimde yaşlar birden coştu

Ne yazık ki, sokak boştu..."