yaşadıkça artan değer kırık kalpler
eskiden de böyle miydi günlük.. her şey plastikleşmiş miydi yavan mıydı.. tarhananın tadı böyle miydi gene.. kozhelva böyle miydi.. televizyon bu kadar yabancı mıydı?.. oradaki karakterler amerikada da olsa yeşilçamda da bizim bir tanıdığımız mıydı sanki.. ufak bir dünyamız vardı.. bunun farkında değildik.. farkına varmak iyi bir şey miydi sanki.. şimdilerde herkes farkındalıktan bahsediyor.. iyi bir şey olsa gerek arttırmaya falan çalışıyorlar.. daha mı gülüyordu insanlar daha az bilirken.. bilmek miydi yoksa bizi üzen.. bazı şeyleri duymak daha mı iyiydi sanki.. sadece duymak.. tozlu bir akşamda anlatılan öyküler.. tozlu akşamın alacayalazında.. herkesin evine çekildiği o eşsiz anda.. bir günlük sahnenin bittiği o an.. çok mu uzundu eve giden yol.. adımlar şimdi çabuk bitiyor.. hemencik bitsin istiyoruz.. bitiyor.. aslında biten biziz.. haberimiz yok.. o eski anı özledim günlük.. kavganın gerçek olduğu.. sadece mahalle için olduğu.. kavramlarımızı kimsenin çalmadığı, yamultmadığ...