denetim günlükleri: mesleğe yerleşmek 3

mesleğin ilk günleri gerçekten de çok heyecanlı ve bir parça da helecanlı idi.. daha evvel bahsettiğim ve maruz kaldığımız bilgi bombardımanı çok yoğundu.. bir sürü bilmediğimiz kavramlar.. kıymeti kendinden menkul sözcükler.. anlam yüklenen fiiller.. aman öyle yapmayın aman böyle yapmayınlar.. ıspanaklı sunumlar, slayt peşinde dilenen katılımcılar.. bavullar dolusu notlar, basılı kitaplar, eserler şu bu.. sonra dediler ki bu böyle olmaz.. sertifika almanız gerekiyor.. makul bulduk gittik eğitime aldık.. işte o eğitim döneminde mesleğin taaa bu günlerine ilişkin yoğun tartışmalar yaşanıyordu zaman zaman.. bunların arasında en ilginç olanı mesleğin adına yönelik olandı.. bu görüşte olanlara göre; tamam soruşturma yapmıyorduk.. ileriye bakacaktık.. arkaik denetimciler (bu tür tesmiye etmemin nedeni bazı unvan sahipleri ile olası bir tartışmaya girmemek.. şunu da diyim ki kendim için değil onlar için kaçınıyorum kavgadan.. yoksa evelAllah topkapı çocuğuyuz pabuç bırakmayız kimseye.. atara atar tutara tutarız yani 😆) gibin kadavra ilen uğraşmıyorduk.. “kökü mazi de olan atiydik” adeta.. ammaa velakin gene de adımızda denetçi geçiyordu.. ve de bu “değer katacaklarımızla” mesafelerin kapanmasını engelliyordu.. netekim eğitim sırasında söz alan bir arkadaşımız “şimdi kontrolör var.. müfettiş var.. denetçi var.. bir de iç denetçi nedir yani?” serzenişinde bulunmuştu.. eğlenceliydi belki ama bir o kadar da tedirgin olmuştum yaaanii.. kendimi bildim bileli denetçi olan adımın değişmesini istemiyordum.. velev ki korku salsın.. keza arkadaşlardan bazıları bu ismin daha yumuşak bir şekle tahavvülünü dermeyan eyliyorlardı.. misal danışman.. danışıcı.. danişment😝.. onlar böyle dedikçe meslek gözümde kılıktan kılığa giriyordu.. niye bu kadar kıvranıldığını anlamıyordum doğrusu.. en nihayetinde bir işin yapılması kadar denetlenmesi de tabiiydi ve de bu işi yapan kişi de denetçi olacaktı.. bazıları ise fonotik tartışmalara girmişlerdi.. ve söyleyiş açısından bol ç li bir mesleki adı olumsuz görüyorllardı.. buna karşılık kimileri olayı enfüsi tefekkürle karıştırıyor ve “siz iç denetim yapamazsınız; o bir meratib işidir ve kalp ehli yapar” deyiveriyordu.. öyle böle 12 sene geçti.. kendi içimizden gelen bu tür  iç seslere rağmen şimdilik adımıza kimse ilişemedi.. kimi zarfla kimi mazrufla uğraştı.. herkes bir türlü amel defterini doldurdu...