bu kentte aşk: gerçekten geldin mi?

ve bir bahar akşamı kadar güzel.. kulağının üzerine iliştirdiğin gül ve sen.. ve bir damla yağmurun kirpiğini okşayıp düşmesi.. ve ne kadar şanslı parmağına değen yüzük.. bendeyse akşam.. beyazla siyah gibi.. hep bir hasret.. oysa sen söylemiştin.. özlem bitmez demiştin.. sevda söylenemez.. ve sevgi bilinemez.. gözlerin ne de bilgece bakıyordu.. susmaya alışmak.. buz gibi bir hayatta.. sağ kalabilmek.. yaşamak değil, sadece ve sadece sağ kalabilmek.. doğumlar, ölümler, gündüzler, geceler ve devam edegelen her şeyi bir seyirci gibi izlemek.. kenardan, usulca.. sitem mi? hayır.. sandım ki güzel bir sonu olur, çünkü gerçekler güzel biter.. ancak güzellik ve gerçekler birebir ve örten bir fonksiyon değildi ve.. gözlerin bunu fısıldıyordu..  anlamadım.. anlamalıydım.. anlamalı mıydım?.. gerçekten geldin mi? ve giderken geldiğin gibi mi gittin? ya da sen giderken ben geldiğindeki gibi miydim?