bu kentte aşk: beni sevmediğin zamanlar
"Her şey seninle güzel yolda yürümek bile
Olmayacak düşlerin peşinde koşmak bile
Her şey seninle güzel bu toprak bu taş bile
İçimdeki bu korku gözümdeki bu yaş bile"
Olmayacak düşlerin peşinde koşmak bile
Her şey seninle güzel bu toprak bu taş bile
İçimdeki bu korku gözümdeki bu yaş bile"
işte öyle yine istanbuldayım.. sabahları erken kalkıyorum.. vapura biniyorum yine.. bazen
çay bazen salep içiyorum.. karaköydeki iskelede uğradığımız pastaneden ay
çöreği alıyorum bazen binmeden önce.. sonra martılarla dolu boş güvertede
öylece oturuyorum.. çizilmiş bir hayatı oynuyorum.. acaba diyorum daha sürer
mi.. ne kadar gider bu şimdiki zaman kalıbındaki halet-i ruhiyem.. her yeri
ayrı sen kokuyor vapurun.. içerdeyken güverteyi özlüyorum.. çocuk gibi
koşuyorum aniden.. insanlar bakıyor.. kokuyu kaçırmak istemiyorum.. takip
ediyorum.. elimde çay var sırtımda çantam.. hep dalga geçtiğin "ne taşıyorsun" dediğin çanta.. bir şeyler taşıyorum sırtımda.. inan kalbimde taşıdığımdan daha
ağır değil.. havalar gittikçe soğuyor.. içimi kapatıyorum.. içimdeki
soğuğun ortamı büsbütün üşüteceğinden korkuyorum.. beni sevmediğin zamanları
düşünüyorum.. yolculuk sürerken hayaller görüyorum.. karmaşık şeyler hep.. kırık dökük rakamlar,
sayılar.. hesapçılığıma takılman geliyor aklıma.. sonra "ne zamandı" diye sorman geliyor.. olmuş, geçmiş bir şeyi bana.. ve şimdi sen sormadan ben hesaplıyorum.. tam beş yıl beş
gün.. bu masalsı şehirde sıradan mı sıradan bir figüran olarak bir sevgi
yaşamak lütfuna nail olmak…
"Beklenmedik bir anda ayrılık gelip çatsa
Seninle paylaştığım tek bir gün yeter bana"
Seninle paylaştığım tek bir gün yeter bana"
Beklemek güzeldir hele beklenen değecekse beklediğinize, kalbinizin ağırlığını alıp gidecekse uzun gelmez 5 yıllar 5 günler. (Hem sıcacık içimi ısıtan, hemde içinizdeki soğuğun üşüttüğünü hissettiğim bir paylaşım olmuş:( :))
YanıtlaSilçok teşekkür ederim.. aslında soğuğumla üşütmek istemezdim ancak durum bu minvalde...
Silne çok içimizde yaşıyoruz hayatı, zaten hissetiğimiz kadar değilmidir dünya, akıp geçen hayattan bir parça koparıp akıtmıyor muyuz sır kutumuza, ve ne kadar büyüyor içimizde mutluluğumuz ve hüznümüz, sihirli bir varlığız aslında, duygular ne çok yön verir kaderimize, mutluyken bile mutluluğun bir gün bite bilme ihtimalinin korkusunu taşırız hep, insan olmak ne tuhaf bir şey. Hissetmek, var olmanın farkına varmak, yaşadıkça öğrenmek...
YanıtlaSilYazınız çok güzel ve içtendi hocam, Teşekkürler