bu haftaki kitap paylaşımım

-
Stefan Zweig'ten Amok Koşucusunu okudum. Kitap 5 öyküden oluşuyor.. ismini aldığı Amok Koşucusu öyküsünü çok tuttuğum söylenemez.. sanki -sonradan kaleme aldığı- Satranç'taki sahneler gözümün önüne geldi.. buna karşılık ilk öykü olan Bir Çöküşün Öyküsünü çok etkileyici buldum.. insanın makama, debdebeye düşkünlüğü, ölürken bile üne ve şaşaya olan tutkusu çok başarılı işlenmiş.. diğer öyküler beklentilerimin uzağındaydı.. çeviri ise (İlknur Özdemir) çok başarılı.. çarpıcı bir cümle: "Odaya yavaş yavaş akşam doldu, ama o akşamı hissetmedi. Çünkü akşam ağırdan alır. Öğle zamanı gibi küstahça pencereden içeri bakmaz, duvarlardan karanlık sular gibi fışkırır, tavanı boşluğa doğru kaldırır, her şeyi yavaş yavaş alıp sessiz suların içine karıştırır."

Yorumlar

  1. HASAN YILMAZ9 Ekim 2018 16:27

    Amok koşususunu okurken rahmetli Cem Karaca'nın "İşte Geldik Gidiyoruz" şarkısı geldi aklıma. Delirmişcesine, düşünmeden ve belki de hiç ölmeyecekmiş gibi koşuyor, koşuyor, koşuyor ve koşuyoruz...

    YanıtlaSil
  2. HASAN YILMAZ9 Ekim 2018 16:27

    Amok koşususunu okurken rahmetli Cem Karaca'nın "İşte Geldik Gidiyoruz" şarkısı geldi aklıma. Delirmişcesine, düşünmeden ve belki de hiç ölmeyecekmiş gibi koşuyor, koşuyor, koşuyor ve koşuyoruz...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

bulgular ormanında özü başına (beni denetim mezarlığına gömün bölümünden)

-
Resim
ve bulgular ormanında yalnızsındır çoğu kez.. yılın her döneminde ya da her denetim döneminde.. önceleri bulma telaşesi sarar, dört yanı.. daha doğrusu gözden kaçırma endişesi.. sonra belirginleşir.. liman görünmüştür.. bu kez yanaşma telaşesi sarar.. acaba yazabilecek misindir.. "kimin hakkında yazamıyorsan iktidar odur" diye bir laf var ya.. boş değil hani.. bir kamyon anlam yüklü..  bazen yazasın gelir her şeye rağmen, şöyle bir yaslanırsın geriye, dayanırsın koltuğa.. eskileri düşünürsün.. bırakıp gidenleri.. üstatları .. şan ve şeref dolu meslek günlerini.. coşkun zamanları.. ve birden irkilirsin.. aktüalite sarar her yanı.. gerçekler vardır.. bir de onlardan daha geçerli olan post gerçeklik vardır.. ve o an içinde bir ikircilikli durum başlar..  birilerinin başındaysan düşünmen gereken çok şey vardır.. o vakit ikilemin artar.. belki üçülem, beşilem gibi bi şi olur.. hani o sabahları yolda gördüğün; olana bitene, sebep olana, seyirci kalana bela okuyan kadının sesi yankı...
Devamı

andrea corr

-
Resim
ve sonra sen geldin hayatıma.. çıkıp da geldin.. önce sesinle sonra görüntünle ve en son gülümsemenle.. sıradan bir gündü servisteydim.. sabahın ilk ışıkları ne de güzel düşüyor diye düşünüyordum.. tam bir şölendi adeta.. kulağımda kulaklık.. bir yandan dinlerken bir yandan en sevdiğim şehrin en sevdiğim yeri olan boğazdan geçiyorduk.. tam köprünün girişinde güneşten düşen ışık huzmeleri ile kulağımda yankılayan seda öylesine birleşti ki.. kendime zor geldim.. kimdi bu şarkıyı söyleyen daha doğrusu söyleyenler.. keza bir düet olayıydı.. erkeği çıkarır gibi olmuştum sanki ama emin değildim.. sözlerini mırıldanmaya başladım.. summer vine diyordu kadın hem ne kadar içten.. kalbime akar gibi sıcacık.. odaya girer girmez bilgisayarı heyecandan zor açtım.. bir an evvel bulmalıydım kimdi bu düet yapanlar..   o ses beni büyülemişti.. naif tonları, bulduğu bir boşluktan hayatıma sızmıştı.. birkaç dakika boyunca sadece o şarkıya daldım.. anıların ve duyguların karışımı, tıpkı Andrea'nın sıca...
Devamı

bakırköydeydik çok emindim

-
Resim
bir bakırköy akşamüzeri hatırladığım şimdi.. carouselin 🚩 önündeydik.. serinlik çıkmıştı.. ürpertici.. özletici.. hazırlayıcı.. hatırlatıcı.. dar.. ölümlü.. ve daha bir çok şeyle özdeş benim için şu anda.. bu ölümlü zamanda.. 😞😢 montunun kapüşonunu başına çekmiştin.. kaküllerin rüzgarın değmesiyle düzensizce uçuyordu.. alnını öpen saçını kıskanıyordum.. gülüyordun.. o alttan bakan ve içimi darmadağın eden ifadenle.. bize bir şey olmaz diyordum içimden.. çok emindim.. 👫yanındayken ne tasa vardı ne keder.. neyle karşılaşsam senle vız gelir diye düşünüyordum ..🎶 ebuziya’ya   🚩  yöneldik.. biraz dolaşmak için.. pek konuşmuyordun nedense ama mutlu olduğun belliydi.. ara sıra değiyordu ellerimiz birbirine.. bunu seviyordum.. hafif çarpışmaları ve kaçamak bakışları, gülen gözlerine.. bunu sevdiğimi biliyordun.. farkındaydın.. sonra ufaktan "artık dönsek mi" dedin.. bu ifade sana anlatılmaz bir sevimlilik katıyordu..  dönsek mi? aslında ben dönmek istemiyordum.. hep ileri g...
Devamı