dr. cem çetin

Henüz kapıdan içeri girmiştim ki gözlerim kamaştı. Katılımcılar adeta teknoloji fuarına gelir gibi gelmişti. iPhone 15 Pro Max, Samsung Fold serileri, ultra yüksek çözünürlüklü tabletler... Hatta biri üç telefonla gelmişti, biri kişisel, biri iş için, diğeri... sanırım sürdürülebilirlik için. . O an anladım: Gezegenin bizden istediği şey muhtemelen “daha yeni bir işlemci gücü” olmalıydı. Ben hâlâ 3 yıl önce aldığım, pili %78'e düşmüş telefonumla sessizce kenara çekildim. Teknolojik olarak geride kalmış ama vicdani olarak çok öndeydim belki de. Ya da sadece fakirdim, bilemedim.😛 Daha Yeni = Daha Çevreci (!) Yanıma oturan şık giyimli beyefendi, hemen yeni aldığı kulaklıkları tanıttı. "Geçen yılkinden çok daha çevreci," dedi. Sustum. Gülümsedim. Ama merak ettim: — Peki eski kulaklık ne oldu? — Onu attım. Bu daha sürdürülebilir. Beynimin içinde küçük bir ironi alarmı çalmaya başladı.  Nası yaaa? “Atmak” ve “sürdürülebilirlik” kelimeleri cümle içinde bu kadar uyumlu olmama...

Eski Türklerin dinî inançları, merakımı celbeden ve merak uyandıran bir konu olduğundan İbrahim Kafesoğlu’nun   "Eski Türk Dini"   adlı eserini okudum. hocadan daha evvel de rusya tarihini okumuş ve müsteftit olmuştum. Kitap konu hakkında önyargıları kıran ve bilimsel verilerle Türklerin İslam öncesi inanç sistemini anlatan temel kaynaklardan biri. Kitaptan dikkat çeken bazı başlıklara aşağıda değindim (cümle sonundaki sayılar, sayfa numarasıdır).. 1. "Kurt Totem mi, Sembol mü?" Kurt, Türk mitolojisinde kutsal bir yere sahip olsa da, Kafesoğlu’na göre  totemcilikle karıştırılmamalı . (13) Totemcilikte anaerkil aile yapısı ve hayvana tapınma varken, Türklerde babaerkil sistem hâkimdi. Kurt, bozkırda gücü temsil eden bir semboldü; ona  tapınılmıyordu . (13-15) Onuncu yüzyılda Oğuzları anlatan İbn Fadlan’ın notlarında da totemizm izi yok. (19) 2. Şamanizm Türklere Özgü mü? Şamanizm, tüm dünyada (Amazon’dan Sibirya’ya) görülen evrensel bir pratik. (34) Buna karşılık Tür...

Feriköy Antika Pazarı’na ilk kez gittim. Gördüğüm her eski eşya gerçekten ‘ antik’ miydi? Bu yazıda pazar deneyimimi, sahte ürünleri nasıl fark ettiğimi ve antikaya nasıl yaklaşmak gerektiğini anlatıyorum. Sevgili Günlük, bugün büyük umutlarla, içimde sanki eski istanbul’un gizli hazinelerini bulacakmışım gibi heyecanla feriköydeki antika pazarına gittim..  umduğum ve zehabına kapıldığım şey: bir köşede osmanlıdan kalma bir yazı takımı, bir diğerinde fransız porselenleri, orta zamanları anlatan parfüm kokulu bir nostalji...  gerçekte olan: zamanın unuttuğu televizyon kumandaları, sararmış cdler ve üzerinde “arif’in düğünü 1994” yazan vhs kasetleri.😆  ilk tezgâhta gözüm bir daktiloya takıldı.. objeyle ilgilenen kadına satıcı öyle bir anlatıyordu ki, sanki daktiloyu hemingway bizzat alıp memlekete getirmiş.. kadın tuşlara basınca... “tık” değil, “tak tuk güm” sesi geldi.. meğer harfler birbirine yapışıkmış, bir harfe bastım mıydı, hepsi toplu halde havalanırmış.. bir başk...