dr. cem çetin

sevgili günlük marttan beri pandemi yüzünden evde kaldık genelde.. mesleki çalışmalar büyük ölçüde sekteye uğradı.. haa işin eğitim boyutu ise tam tersine gelişti de gelişti.. dallandı budaklandı.. bir yandan kidder bir yandan tide ve bir çok organizasyon event lar yaptılar ( muahhaa ha ha lafa bak ☕demle: “event set” ettiler😆) .. çok müstefit olduğumu söyleyebilirim.. bazen günde 6 saatten fazla izledim.. her yanım bilgi doldu.. üstelik yeni kurduğumuz üniversite iç denetçileri grubu olarak düzenlediğimiz webinarda ben de moderatörlük yaptım hani.. zoom mum, meet meet (bunun tekrarı da aynı oldu işhe bakk😅) gibin program vasıtasıylan eriştik meslektaşlarla.. aynı havayı teneffüs edemesek de aydınlandık.. geleceğe umutla baktık.. tabii aynı ortamda olmanın havasını vermedi.. hani şöle antalyadaki bir eğitimde bahadır başkanla, yahut göbeğimizin birlikte kesildiği (bilhassa muaassebe denetmenliğinden devrelerimle) meslektaşlarla tatlı tatlı sohbet etmenin keyfi gibi olmadı.. yahu

Sabri Hocayla ilk olarak 1999 yılı eylül başında karşılaştım.. güzel bir yaz sonu günüydü.. yer Marmara Üniversitesinin Bahçelievler kampüsü (en sevdiğim kampüstü, bence iktisat tarihinin ruhu oradadır) 4. kattaki iktisat bölümü binasındaki İktisat Tarihi Bilimdalı başkanının odasıydı.. ikindiye yakın bir zamandı.. kapıda yüksek lisans mülakat kuyruğu vardı.. adım okundu içeri girdim.. mülakat kurulu 3 hocadan oluşuyordu: Ahmet Tabakoğlu Hoca, Tiğinçe Oktar Hoca ve Sabri Orman Hoca.. hocaların samimi tavırları kendimi rahat hissetmeme vesile olmuştu.. mülakat sorularından biri –Ahmet Hoca sormuştu- osmanlıca okuyabiliyor musun oldu.. cevabım arap haflerine hakim olmam vesilesiyle okuyabileceğim yönündeydi.. bunun üzerine arap harflerini nereden öğrendin, sen iktisat fakültesi çıkışlısın gibi bir soru geldi.. cevap olarak “mahalle mektebine gitmiştim oradan” deyince Sabri Hoca “çok kritik bir cevap verdi” diyerek gülümsedi.. oldukça sert bakışlı ve heybetli Sabri Hocanın bu ifadesi ve g